Drastyczne podwyżki opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi dotykają mieszkańców, pomijając podmioty odpowiadające za wprowadzanie do obrotu produktów generujących odpady.
W sposób nieproporcjonalny ciężar utrzymania systemu dotknął rodziny wielodzietne oraz niepełnosprawnych.
Zgodnie z wyliczeniami Eurostatu ceny za wywóz odpadów wzrosły w Polsce między końcem 2018 r. a grudniem 2020 o 101,7 procent!
W 2019 roku koszty wywozu odpadów wzrosły w Polsce o 31,3 proc., natomiast w 2020 roku – 53,6 proc.
W UE ceny poszły w górę średnio o 10,6 proc.
Konstytucji RP wskazuje, że państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Zgodnie ze wskazanym przepisem, szczególną troską prawodawca powinien otoczyć rodziny niepełne i wielodzietne. Obciążenia finansowe związane z ochroną środowiska nie mogą prowadzić do zanegowania tych wartości.
W 2021 r. podwyżki dotknęły między innymi mieszkańców Poznania, Częstochowy, Szczecina, Kielc, Słupska, Opola, Rybnika, Mysłowic, Zielonej Góry, Łodzi oraz od kwietnia – Warszawy.
Z tego względu wnosimy o wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439 z późn. zm.).
Proponujemy, by uzupełnić treść ustawy o ogólnopolskie ulgi dla rodzin wielodzietnych oraz osób niepełnosprawnych.
W przypadku rodzin wielodzietnych, posiadających Kartę Dużej Rodziny, proponowana ulga kształtowałaby się na poziomie między 20 a 30% opłaty, w zależności od liczby wychowywanego potomstwa. W przypadku osób z niepełnosprawnościami ulga powinna z kolei zostać powiązana z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności.
W Warszawie dla 5-osobowej rodziny z 3 dzieci w zabudowie wielomieszkaniowej ulga wynosiłaby 432,32 zł rocznie
W Łodzi dla 7-osobowej rodziny w domu jednorodzinnym ulga wynosiłaby 856.8 zł rocznie.
W Opolu dla 4-osobowej rodziny z 1 osobą o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ulga wynosiłaby 268,8 zł rocznie
W Józefowie dla rodziny 6-osobowej z 1 osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności ulga wynosiłaby 785,8 zł rocznie.
W Gdańsku dla 5-osobowej rodziny z 1 osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności w mieszkaniu o pow. 120 mkw ulga wynosiłaby 359,28 zł rocznie
W Rzeszowie dla 6-osobowej rodzina w domu jednorodzinnym o pow. 160 mkw ulga wynosiłaby 921.6 zł rocznie.
Postulujemy, by koszt ulg został pokryty z budżetu państwa, by ich konsekwencje finansowe nie dotknęły i tak już nadmiernie obciążonych jednostek samorządu terytorialnego.
Ulgi – powiązane z liczbą posiadanych dzieci lub z orzeczonym stopniem niepełnosprawności – powinny być niezbędnym minimum, co otworzy drogę zamożniejszym gminom do wprowadzania lub zachowania rozwiązań korzystniejszych, które z racji finansowej nie mogą być zastosowane w całym kraju.
Petycja do Sejmowej Komisji Petycji
Szanowni Państwo!
Rodzina jest podstawową wspólnotą istniejącą w społeczeństwie. Jej znaczenie i rola zostały wyraźnie podkreślone w Konstytucji RP. Już w art. 18 ustawy zasadniczej postanowiono, że rodzina – wskazana obok innych instytucji życia społecznego, takich jak małżeństwo, macierzyństwo i rodzicielstwo – znajduje się pod opieką i ochroną Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem wszystkich władz publicznych, zarówno na szczeblu centralnym, jak i samorządowym. Art. 71 ust. 1 Konstytucji RP wskazuje z kolei, że państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Zgodnie ze wskazanym przepisem, szczególną troską prawodawca powinien otoczyć rodziny niepełne i wielodzietne.
Solidarność należy do tych wartości, które legły u podstaw wolnej Polski. W czasie, gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były w naszej Ojczyźnie łamane przez komunistyczne władze, to właśnie solidarność zjednoczyła Polaków w walce o lepsze jutro. Solidarność powinna w szczególności odnosić się do osób najsłabszych, a takimi są zwłaszcza ci, których dotyka niepełnosprawność. Stosownie do art. 69 Konstytucji RP osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczaniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej.
Konstytucja RP stanowi również, że obowiązkiem władz publicznych jest ochrona środowiska (art. 74 ust. 2 Konstytucji RP), a dbałość o stan środowiska obowiązuje każdego (art. 86 Konstytucji RP). Obciążenia finansowe z nią związane nie mogą jednak prowadzić do zanegowania innych wartości konstytucyjnych. Ustawa zasadnicza musi być odczytywana jako integralna całość, a obowiązkiem władz prawodawczych jest takie kształtowanie norm ustawowych i podustawowych, by czynić zadość określonym w Konstytucji RP standardom.
Dotyczy to również kształtowania systemu finansowania gospodarowania odpadami komunalnymi. Problem ten stał się niezwykle palący w ostatnich miesiącach w związku z drastycznymi podwyżkami tej opłaty. Cały ciężar utrzymania systemu spoczął na barkach mieszkańców, z pominięciem podmiotów odpowiadających za wprowadzanie do obrotu produktów generujących odpady. W sposób nieproporcjonalny dotknęło to rodziny wielodzietne oraz niepełnosprawnych.
Z tego względu wnosimy o wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439 z późn. zm.). Proponujemy, by uzupełnić treść ustawy o ogólnopolskie ulgi dla rodzin wielodzietnych oraz osób niepełnosprawnych, tak by system opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi był koherentny z polską aksjologią konstytucyjną. W przypadku rodzin wielodzietnych, posiadających Kartę Dużej Rodziny, ulga powinna wynosić między 20 a 30% opłaty, w zależności od liczby wychowywanego potomstwa – w przypadku rodziny z trójką dzieci 20%, w przypadku czwórki dzieci 26%, a w przypadku piątki i więcej dzieci 30%. W przypadku osób z niepełnosprawnościami ulga powinna z kolei zostać powiązana z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, wynosząc 10% w przypadku niepełnosprawności w stopniu lekkim, 20% w stopniu umiarkowanym oraz 30% w stopniu znacznym.
Postulujemy, by koszt ulg został pokryty z budżetu państwa, by ich konsekwencje finansowe nie dotknęły i tak już nadmiernie obciążonych jednostek samorządu terytorialnego. Jednocześnie proponowane przez nas ulgi – powiązane z liczbą posiadanych dzieci lub z orzeczonym stopniem niepełnosprawności – powinny być niezbędnym minimum, co otworzy drogę zamożniejszym gminom do wprowadzania lub zachowania rozwiązań korzystniejszych, które z racji finansowej nie mogą być zastosowane w całym kraju. Według naszych szacunków koszt proponowanych przez nas rozwiązań zamknie się w 1272 milionach zł rocznie, co w obliczu zapowiadanego przez rządzących otrzymania z Funduszu Odbudowy 770 miliardów zł, nie jest kwotą przerastającą możliwości Państwa Polskiego.
Z wyrazami szacunku,
Obywatele Rzeczypospolitej Polskiej
